Onderweg van Katherina naar Litchfield Tourist Park

18 oktober 2013 - Litchfield National Park, Australië

 

Litchfield Tourist Park is vernoemd naar Frederik Hendrik Litchfield , een lid van de Finnish Expeditie, die reisde van Zuid-Australië in 1864. Dit was de eerste Europese expeditie die de Top End van Australië bezocht en het was hun bedoeling om zo veel mogelijk te verkennen en het plaatsen van een nederzetting op Escape Cliffs aan de monding van de rivier de Adelaide. Eerdere pogingen om de afwikkeling van de Australische noordkust bij Fort Dundas , Raffles Bay en Port Essington had al gefaald. 
Dit nationale park ligt maar 130 km ten zuidwesten van Darwin in het woongebied van de Aboriginals van de stam van de Wagait. De streek is sinds 1986 een nationaal park, heeft een grootte van 143.000 ha en beschikt over een fascinerende en oorspronkelijke natuur met watervallen, een dicht tropisch regenwoud, termietenheuvels en bizarre zandsteenformaties. Hier leven wallaby’s (een kleine kangoeroesoort), borstelstaart-opossums (buidelratten) en de blauwvleugelige kookaburra (een reusachtige vogel, de zo geheten lachende Hans vanwege zijn karakteristieke roep).
Naast deze unieke fauna gelden de vier watervallen van het Litchfield National Park als de grootste attractie. Ze klateren het hele jaar door, omdat ze niet van de regen afhankelijk zijn, maar vanuit bronnen hun water verkrijgen. Zowel de Wangi Falls als ook de Florence Falls liggen midden in het regenwoud, de Tjaynera Falls in een open dal. Aan de voet van de Tolmer Falls kunnen bezoekers kolonies van zeldzame spookvleermuizen (ghost bats) als de oranje gekleurde hoefijzervleermuis (orange horseshoe bats) bekijken. 
Een andere attractie in het park is de twee meter hoge, magnetische termietenheuvel – een natuurlijk verschijnsel in precies noordzuidrichting, waarmee een oververhitting in het binnenste van de heuvel wordt verhinderd. 
Een boardwalk leidt de bezoekers het hele jaar door naar de directe omgeving van dit spectaculaire schouwspel.

 

Een ander highlight bij een bezoek aan het Litchfield Nationalpark staat je te wachten in de zo geheten verloren stad (the lost city): weer en wind hebben hier in de loop van duizenden jaren bizarre zuilen van zandsteen en rotsformaties gevormd. Je kunt er met een terreinwagen naar toe van mei tot november. 
Buley Rockhole is een reeks watervallen en rock-gaten, waar men kan zwemmen en te ontspannen.

Vandaag was er weer een rit van een kleine 300 km. voor de boeg. Onderweg weer heel veel dode kangoeroes gezien met de nodige aasgieren erbij. Ook weer heel veel huizen die van golfplaten zijn gemaakt. Hiervoor wordt geen hout gebruikt, omdat dat weggevreten wordt door de termieten. Af en toe zie je wel stenen huizen, maar dat is voor de "elite". Dus veel te duur!

IMG_4984IMG_4985IMG_4986

De rit is best geestdodend, je komt bijna niemand tegen en de omgeving is gewoon overal hetzelfde, bos, bos en nog eens bos. Een stuk van 175 km. zonder een huis te zien is hier niets bijzonders.
Aangekomen was het even slikken. Wij hebben een cabin en selfcatering, maar er is buiten de barbecue niets om op te koken, geen potten en pannen, gewoon niets. Wel hebben we gelukkig zelf een douche en WC, want een ander stel hebben ook een cabin (weliswaar een grotere) maar zonder douche en toilet. Die moeten het sanitair van de camping gebruiken.
Gelukkig was er wel een klein zwembad, want het was weer ongeveer 38 graden.

Dus, zoals gemeld, zijn we weer verplicht om buiten de deur te eten. De beheerders hier zijn trouwens heel aardig.
Wel hebben we nog even een paar inkopen gedaan in Bachelor voor het ontbijt. Het wordt als een stad aangegeven met een town centre, maar een keer gas geven en je bent er doorheen. 
Gelukkig is er wel heel veel te bezichtigen, dus morgen wordt een actieve dag. Is prima, want sinds we in Australië zijn, liggen we vroeg in bed en staan vroeg op.
Oh ja, schijnbaar begint het regenseizoen vroeg, vorig jaar hadden zij de eerste regen in December, nu dus vandaag, pijpenstelen en.......onweer kwam wel erg dicht bij, een van de bliksems sloeg in direct naast de bar, we zagen het contact met de grond, best eng!

 

 

IMG_4988IMG_4991IMG_4993