Cathedral Caves en rondtoeren in Catlins South

Na een vreemde nacht, dan koud, dan warm, dan de elektrische deken aan en dan weer uit (in NZ hebben alle cottages een elektrische deken op bed), zijn we vroeg vertrokken naar Cathedral Caves. De opening van de grootste grot is 30 meter hoog en kan je alleen maar bezichtigen als het eb is, met vloed loopt de grot onder, dus veel te gevaarlijk. De laagste stand wordt bereikt om 12:00 uur dus om 10:30 uur konden wij er terecht. (Vrijdag is de laagste stand alweer een stuk later, zie foto). Stuk door de rainforest en toen over het strand. Schoenen en sokken uit en de broekspijpen opgestroopt, want de golven kwamen ver het strand op. Bleek ook als je de foto's ziet van Ruud. Prachtig om het allemaal te zien, maar het water was steenkoud, volgens gidsen 9-11 graden. (Op een gegeven moment voelde je je voeten niet meer.)

Daarna naar McLean Falls, een must volgens iedereen. Dus weer het bos in en na een kwartier lopen waren we er. Mooi, maar spectaculair? nee.....niet echt! (Geschreven door Astrid, zij ging het laatste glibberige pad niet omhoog en daar was de fall wel indrukwekkender, maar niets haalt het natuurlijk bij de Iquazu in Brazilië.)

Toen naar Waipapa Point (wilde ik, Astrid, graag). Daar heeft in 1881 de grootste scheepsramp in NZ plaatsgevonden. De Tararua liep op een verborgen klif en er kwamen 131 mensen om het leven. Er stond een prachtige vuurtoren, maar wat veel leuker was, er waren zeeleeuwen en sommigen heel verliefd op hun vrouwtje. Foto's spreken voor zich.

Tussendoor natuurlijk wel koffie en een milkshake gedronken, want daar kunnen ze wat van in Australië en NZ, overheerlijk.
Nog een laatste poging gedaan om geeloog pinguïns te spotten op Curio Bay, maar weer geen geluk en om daar een paar uur te staan wachten was niet erg raadzaam. Het was er erg koud en geen garantie dat er pinguïns zouden komen.
Moe, maar voldaan weer terug in de cottage. Laatste avond van het uitzicht genieten, want zoals eerder gemeld, hebben we geen televisie en geen internet/telefoon maar een geweldig panorama beeld van heuvels met bomen, gras en schapen. 
Morgen richting Manapouri, we nemen de lange route langs de zee en tussen de fjorden, dus een lange rit voor de boeg.