Greymouth, Pancake Rocks in Punakaiki en Taurenga Bay in Westport

Punakaiki is een kleine nederzetting aan de West Coast van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland, gelegen tussen Westport en Greymouth. De plaats ligt aan de rand van het nationaal park Paparoa. Door het dorp loopt de State Highway 6.
Aan de kust in het Paparoa National Park bevinden zich zeer opmerkelijke geologische vormen: de Punakaiki Pancake Rocks. Deze bizarre verschijnselen doen inderdaad denken aan enorme stapels, versteende pannenkoeken. Dankzij duizenden jaren regen, wind en opstuivend water hebben zich laagjes kalksteen ontwikkeld die worden gescheiden door dunne repen zachter kleisteen. Het kalksteen lijkt hier gelaagd te zijn op de 'pannenkoeken'-manier. Dit is veroorzaakt door enorme druk op de wisselende harde en zachte lagen van zeedieren en plantenresten.
Extra bijzonder zijn de 'blowholes'. Deze ronde gaten zijn ontstaan doordat het koolzuurhoudende regenwater geleidelijk in de spleten van het kalksteen doordrongen. Tijdens hoogwater doen deze gate hun naam eer aan want dan stroomt het water onder hoge druk naar binnen. Met als gevolg spectaculaire explosies van water en damp!

Vandaag een rit richting noorden. Eerst naar Greymouth, de grootste stad aan de Westkust. Vroeger heette het Mawhera Pa. Afgezanten van de koloniale regering kochten in 1860 het grootste gedeelte van de Westkust voor maar £300, maar Greymouth bleef een Maorireservaat. In 1865 werd Greymouth gesticht i.v.m. de goudkoorts, maar 17 jaar eerder werd er al steenkool gevonden en dat zorgde ervoor dat de streek welvarend bleef.
Een monument met alle slachtoffers, vanaf 1869 tot en met 2010, die omgekomen zijn in de steenkoolmijnen, staat aan de haven.
Greymouth is regelmatig door vloedgolven overstroomd, waaronder tweemaal in 1988. Nu is er een vloedmuur gebouwd die in de volksmond "the great wall of Greymouth" wordt genoemd.

Daarna richting Punakaiki om de Pancake Rocks te bezichtigen. Dit zijn stroken kalksteen, gescheiden door dunne repen zachter kleisteen, die door duizenden jaren regen, wind en opstuivend zeewater zijn weggesleten en een gelaagde formatie hebben gevormd. Er staat een bord met de tekst: what do you see? en met veel fantasie haal je er die afbeeldingen ook uit. Het was een mooie wandeling langs de zee met al die rotsen. Op de rotsen zijn ook grote groepen bonte aalscholvers te zien.

Weer een bord gezien met de waarschuwing voor overstekende pinguïns, maar geen pinguïn te bekennen!!!!!!! Wel een mank lopende "weka" gespot, een soort niet vliegende vogel, niet te verwarren met Kawasaki, dat is een.......waar ook voor gewaarschuwd werd dat het kan oversteken, dus genoeg dieren op de weg om rekening mee te houden. Toen richting Westport naar Taurenga Bay waar pelsrobben gespot konden worden en die waren ook volop te zien. Af en toe bewoog er eentje, maar over het algemeen waren ze superlui.

Het liep alweer tegen de avond, de lucht zag er behoorlijk dreigend uit (de hele dag af en toe een beetje regen gehad, maar wel heel erg bewolkt), dus weer richting Hokitika om bij Stumper (het was gisteren prima bevallen) te gaan eten en het was weer heel erg lekker, maar ook heel erg veel. Terug werd Ruud verwelkomd door de huishond (naam onbekend, inmiddels weten we haar naam: May), die graag met de bal wilde spelen. Alleen gaf de hond de bal niet terug, wat Ruud ook deed. Misschien een taal barrière?