Van Lake Tekapo naar Fantail Lodge Broad Bay

Vroeg op, want wij moesten meer dan 300 km. rijden en wilden onderweg nog kijken of er iets te bezichtigen was. Het was vrij bewolkt en zeker het eerste gedeelte was behoorlijk eentonig.
Vee heeft hier alle ruimte, in tegenstelling met Nederland. Je ziet overal schapen/lammetjes (het is hier lente), koeien/kalfjes en zelfs kippen vrij buiten lopen. Ook hele speciale soort bomen/soort palmbomen, maar dan anders, zagen wij onderweg.

Wij kwamen in het plaatsje Oamaru aan, omdat wij bordjes van blauwe pinguïns volgden, alleen zijn die alleen maar s'avonds en s'morgens te bezichtigen, maar daardoor kwamen wij wel onverwachts in het oude gedeelte van Oamaru aan.

Oamaru is de grootste stad van Noord-Otago. De gebouwen werden eind 19de eeuw gebouwd van Oamarusteen, een plaatselijke crèmekleurige kalksteen. Het leek alsof je een eeuw werd teruggezet in de tijd.

Het leuke is dat je ook daar borden zag met de waarschuwing dat er pinguïns kunnen oversteken. 

Ook zijn we gestopt bij Moeraki Boulders, 78 km. ten noorden van Dunedin. Deze keien zijn vrijwel perfect rond en hebben soms wel een omtrek van 4 meter en liggen verspreid over het strand. Ze zijn zo'n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern.
De Maori legende vertelt dat de keien de voedselmanden of de Te Kaihinaki waren van de Araiteurukano, een van de grote voorouderlijke kano's die de Maori uit Hawaiki naar Nieuw-Zeeland brachten. De kano leed schipbreuk toen hij een reis maakte om jade te verzamelen. Men zegt dat de kumara aan boord ruwe stenen werden, de voedselmanden gladde keien en het wrak een rif. Dit als achtergrondinformatie.
Als je van het strand af kwam was er een plek waar je je schoenen moest afborstelen.

Op de plaats van bestemming, na een best enge route vlak langs het woeste water van de zee zonder afrastering, zagen we een prachtig huisje, met zowel een open haard buiten als binnen, 2 verdiepingen (niet nodig, maar mocht je met meerdere mensen zijn!!!) en werden we vriendelijk ontvangen door Tessa en Vic.

Inmiddels staat alles weer op zijn plek en zijn we aan het plannen wat we de komende 2 dagen gaan doen en geloof me, dat is heel erg veel. Dus vroeg op en vroeg naar bed, maar dat zijn we inmiddels wel gewend.