Via Christchurch naar Lake Tekapo

Christchurch (Maori: Ōtautahi) is de grootste stad op het Zuidereiland, en de op één na grootste stad van Nieuw-Zeeland met ruim 380.000 inwoners. De stad is vernoemd naar de Christ Church van de universiteit van Oxford en ligt halverwege de oostkust aan de monding van de rivier de Avon. Op 31 juli 1856 werd Christchurch per Koninklijk Besluit een stad en het is daarmee de oudste stad in Nieuw-Zeeland. Veel gebouwen in Christchurch zijn in neogotische stijl en in de stad zijn veel parken en plantsoenen te vinden. Hierdoor doet de stad erg Europees aan. Ze wordt ook wel 'De meest Engelse stad buiten Engeland' genoemd. Christchurch Botanic Gardens is de naam van de bekende botanische tuin in Christchurch.

Er is bewijs dat de Maori 's rond 1250 zich al op deze plaats hadden gevestigd, om op de moa te jagen. Volgens de Maori overlevering kwamen de eerste Maori's er rond het jaar 1000 aan. Rond 1840 trokken de eerste Europeanen naar Christchurch.

Christchurch is genoemd naar het gebouw van de Universiteit van Oxford, Christ Church, door John Robert Godley (1814-1861), die aan deze universiteit had gestudeerd. Hij was een van de eerste kolonisten van de regio en wordt ook wel als de stichter van Canterbury beschouwd. Samen met Edward Gibbon Wakefieldvormde hij in 1848 de Canterbury Association. Deze kocht 1210 km² land in Nieuw-Zeeland. Hier moest de Church of England regeren. Nadat de Engelse kranten hierover hadden geschreven zijn er in 1850 vanuit Engeland vier schepen met emigranten vertrokken naar Nieuw-Zeeland. Deze noemt men ook wel de 'Canterbury Pelgrims'. In totaal waren dit 792 mensen. De vier schepen heetten Randolph, Charlotte-Jane, Sir George Seymour, en Cressy.

In de nacht van 3 op 4 september 2010 deed er zich in en om Christchurch een aardbeving voor met een kracht tussen 7.1 en 7.4 op de schaal van Richter. Hierbij liepen, vooral in het centrum van de stad, veel (historische) gebouwen aanzienlijke schade op. Het hypocentrum van de aardbeving lag op ca. 10 km diepte nabij Darfield, ca. 40 km van het centrum van Christchurch. Sinds de zware aardbeving van 3 februari 1931 in Napier was dit de zwaarste beving tot dan toe in Nieuw-Zeeland geregistreerd. Seismologen dachten eerst dat er ca. 20 breuklijnen in het gebied rondom Christchurch lagen, echter deze beving heeft de schatting omhoog gebracht naar circa 100 breuklijnen. Op dinsdagmiddag 22 februari 2011 was er opnieuw een aardbeving in en om Christchurch. Deze beving had een kracht van 6,3 op de schaal van Richter. Hoewel de kracht minder was dan de beving van 2010 vielen er dit keer doden en was de schade veel groter dan in september 2010. Zeker 800 historische gebouwen zijn verwoest. Het dodental staat sinds zaterdag 5 maart 2011 op 165. De kathedraal van Christchurch is bij de beving deels ingestort. Op vrijdag 23 december 2011 (om drie uur 's nachts in Nederlandse tijd), werd Nieuw-Zeeland weer opgeschrikt door een aardbeving, met een kracht van 5,8 op de schaal van Richter. Er werd niet veel schade aangericht, maar delen van Christchurch kwamen gedeeltelijk onder water te staan.

Met alle verhalen van de 2 grote aardbevingen die Christchurch hebben getroffen (September 2010 en Februari 2011) op naar het centrum. Natuurlijk zijn de herbouw werkzaamheden al lange tijd terug begonnen, maar zo te zien is het nog lang niet klaar. Alle historische gebouwen worden zoveel mogelijk weer in de oude staat herbouwd en dat duurt het langst. De moderne gebouwen worden vervangen door nieuwe nog modernere gebouwen, echter.....het kost klauwen met geld, dus zijn ze er nog wel jaren mee bezig.

Als nood zijn er containers geplaatst, die als winkels dienen in allerlei vrolijke kleuren. Verder was er in een soort netwerk allerlei keien geplaatst, waar iedereen een persoonlijke boodschap kon opschrijven n.a.v. de aardbeving.

Men probeerde de stad wat op te vrolijken met felle kleuren en wandtekeningen, zodat niet alles somber leek. Het is tenslotte weer een stad in opbouw!

Het was ook weer leuk om hier schoolkinderen (nou ja kinderen! Sommigen leken toch wel een jaar of 18) in uniformen te zien. Ondanks de kou, gemiddeld tussen de 10 en 15 graden (wat een verschil met Australie) liepen de meesten in een korte broek.

In de haven, andere zijde van de berg, ligt het plaatsje Littelton, ook hier een enorme verwoesting na de aardbeving, alleen veel van hetgeen is verwoest behoorde aan de burgers van deze plaats en deze hebben al veel weer in de oude staat terug gebracht of hun huis opnieuw gebouwd. Op weg naar Lake Tekapo zijn wij gereden via het plaatsje Governors Bay en daarna via de Dyers bergpas , langs deze route konden wij gedeeltelijk zien hoe de banks eruit zien. Om helemaal naar de Peninsula banks te rijden was te veel van het goede.

Na zo'n 280 km arriveren wij in Lake Tekapo en wat je daar ziet.........geweldig..........schitterend........zie volgend verslag.