Zomaar een dagje Wellington

Voor er zich Europeanen in het gebied vestigde was "Hutt Valley" een dichtbebost gebied. Māori bewoonde het gebied in verschillend kleine nederzettingen. De Māori verwelkomde de komst van het schip "Tory" in 1839, William Wakefield van de New Zealand Company onderhandelde met de stamhoofden om een nederzetting toe te staan. Het eerste schip met immigranten arriveerde op 22 januari 1940. De eerste nederzetting dicht bij de monding van Hutt River heette Britannia. Hutt River dankt zijn naam aan de oprichter en voorzitter van de New Zealand Company Sir William Hutt. Door de komst van de spoorlijn naar Wellington in 1874 groeide de bevolking rond Hutt River erg snel en ontstonden diverse plaatsen die zich later zouden vormen tot Lower en Upper Hutt. De naam Lower Hutt werd officieel in gebruik genomen op 1 december 1910. In 1941 werd Lower Hutt een stad.

Upper Hutt is in de regio voorheen bekend als Orongomai en de rivier heette Heretaunga. De eerste bewoners van het gebied waren Māorivan de Ngai Tara iwi. Toen de eerste westerse immigranten kwamen rond 1840 was de regio onderdeel van de Te Atiawa rohe. Richard Barton, die zich vestigde in Trentham in 1841, was de eerste Europese bewoner. James Brown vestigde zich in 1848 in het gebied, waar later het centrum van Upper Hutt zou ontstaan. De spoorlijn van Wellington verbond Upper Hutt op 1 februari 1876. De lijn liep twee jaar later door tot Kaitoke aan het einde van de vallei en eind 1878 ging de lijn door tot Featherston in Wairarapa en opende op12 oktober. Upper Hutt was oorspronkelijk een onderdeel van Hutt County. Het werd officieel als plaats aangeduid op 24 april 1908 en Upper Hutt werd uiteindelijk op 2 mei 1966 een stad.

Vanochtend was het weer niet zo best, misschien wel buiten Wellington. Dus de auto gepakt en naar de Hutt Valley. Nou ja, auto gepakt!, deze Ford Focus ziet er mooi uit maar is toch wel een wat gecompliceerde auto, veel plastic, duizenden knopjes en een kooiconstructie waar het CPS signaal niet door wilt komen. Voordat wij Wellington uit waren zijn er toch wel te veel rare woorden gevallen. Eenmaal in Lower Hutt dachten wij, nu moet het beginnen, maar aangekomen in Upper Hutt dachten wij dat nog steeds. De eerste letter van deze Vallei is verkeerd............(laat jullie gedachten er maar op los)

Dan maar gauw terug naar Wellington, de stad doorgelopen en nog snel enkele afdelingen in het Museum gepakt die wij nog wilden zien. Met name het huisje waar de aardbeving wordt gesimuleerd, stelt echter niet veel voor, het verhaal is wel interessant.
Nog een paar foto's van Wellington, waaronder een beeld wat een Albatros moet voorstellen. Zoals altijd met moderne kunst, heb je af en toe een rijkelijke fantasie nodig!!!